PO CO NAM ŚWIATOWY TYDZIEŃ KARMIENIA PIERSIĄ – O CO TYLE KRZYKU? I CO NA TO MATKI NIEKARMIĄCE?
#WBW2021
#ProtectBreastfeeding
#worldbreastfeedingweek2021
#ProtectBreastfeedingaSharedResponsibility
#ŚwiatowyTydzieńKarmieniaPiersią2021
#ochronakarmieniapiersią
PO CO NAM ŚWIATOWY TYDZIEŃ KARMIENIA PIERSIĄ - O CO TYLE KRZYKU? I CO NA TO MATKI NIEKARMIĄCE?
Światowy Tydzień Karmienia Piersią (World Breastfeeding Week/WBW) obchodzony jest co roku w Polsce i na całym świecie w dniach 1-7 sierpnia, dla upamiętnienia Deklaracji Innocenti z 1990 r. o ochronie, promowaniu i wspieraniu karmienia piersią [1]. W te dni odbywa się wiele wydarzeń i spotkań promujących karmienie naturalne, w obecnej pandemicznej rzeczywistości, chyba głównie online. Konkretne informacje w temacie można znaleźć w internecie, w tym na stronie https://worldbreastfeedingweek.org/ . Ale do rzeczy 😊.
- Obchody Światowego Tygodnia Karmienia Piersią po raz pierwszy rozpoczęto w 1992 r. w celu zwiększania świadomości społecznej i wspierania karmienia piersią. Globalną kampanię WBW koordynuje Światowy Sojusz na Rzecz Karmienia Piersią (World Alliance for Breastfeeding Action - WABA) i jej celem jest informowanie, zakotwiczanie, angażowanie i pobudzanie działań w zakresie karmienia piersią i związanych z nim kwestii. W 2018 r. Światowe Zgromadzenie Zdrowi (WHA) uznało WBW za ważną strategię promocji karmienia piersią [2]
W tym roku hasłem Światowego Tygodnia Karmienia Piersią jest: „Protect Breastfeeding: A Shared Responsibility”, co oznacza, że ochrona karmienia piersią jest naszą wspólną odpowiedzialnością. „Czas informować, zakotwiczać, angażować i pobudzać działania na rzecz ochrony karmienia piersią na wszystkich poziomach” (zob. szerzej [3]).
I tak jest rzeczywiście. Jako społeczeństwo powinniśmy wspólnie promować karmienie piersią, wspierać w nim matki i dążyć do jego pełniejszej ochrony, ponieważ skutki karmienia piersią, czy też skutki tego niekarmienia (bo można to rozpatrywać także w ten sposób) dotykają nas wszystkich, a nie odnoszą się tylko do konkretnej matki i konkretnego dziecka [4].
Z zagranicznych badań wynika, że na karmieniu piersią zyskuje rodzina, społeczność lokalna, państwo (zob. [5]) i nasze środowisko (klimat) [6,7]. Rezygnacja z karmienia piersią jest kosztowna z uwagi na wydatki związane ze sztucznym żywieniem i akcesoriami z nim związanym, jak również ze względu na koszty leczenia (zob. [5]) a patrząc bardziej całościowo – także z uwagi na koszty środowiskowe (niekarmienia piersią) [6].
Jak wynika z badań, karmienie piersią dosłownie ratuje życie kobiet i dzieci, pozytywnie wpływa na ich zdrowie, a także przyczynia się do rozwoju kapitału ludzkiego, a korzyści te dotyczą nie tylko krajów o niskich i średnich dochodach, ale również krajów wysokorozwiniętych (zob. szerzej [8]).
Zwiększenie wskaźników karmienia piersią mogłoby zapobiec [6,8]:
- 20 000 zgonów z powodu raka piersi rocznie;
- 823 000 zgonów dzieci poniżej 5 roku życia rocznie;
- 302 miliardów dolarów strat ekonomicznych rocznie.
Szacuje się, że w procesie produkcyjnym sztucznej żywności potrzeba ponad 4000 litrów wody, aby wyprodukować zaledwie 1 kg mleka modyfikowanego w proszku. W USA 550 milionów puszek,
86 000 ton metalu i 364 000 ton papieru rocznie, wykorzystywanych do pakowania produktu, trafia na wysypiska śmieci [6] (są to dane sprzed kilku lat).
Tymczasem „mleko matki to ‘naturalna, odnawialna żywność’, która jest bezpieczna dla środowiska, produkowana i dostarczana konsumentowi bez zanieczyszczeń, zbędnych opakowań i odpadów” [6].
Celem każdego Światowego Tygodnia Karmienia Piersią jest przypominanie nam o tym, że karmienie piersią jest ważne, że jest to naturalny i optymalny, czyli najlepszy sposób karmienia niemowląt i małych dzieci; kwestia zdrowia publicznego, a nie jedynie wybór stylu życia, jak to próbują nam sprzedawać producenci mleka modyfikowanego.
Oczywiście nie oznacza to, że matki niekarmiące piersią są „gorsze”. Celem WBW i podobnych akcji nie jest piętnowanie mam, które nie karmią piersią, tylko rzetelne informowanie, edukowanie, uświadamianie społeczeństwa o znaczeniu karmienia naturalnego, skutkach niekarmienia, potrzebie wspierania kobiet karmiących i wspólnego dążenia do pełniejszej ochrony karmienia naturalnego. Bo to jest, a przynajmniej powinna być, nasza wspólna sprawa – również jednocząca nas, a nie dzieląca. I niezmiennie dziwię się i nawet irytuję, kiedy słyszę, że nie powinno się mówić o karmieniu piersią, ponieważ to rani matki niekarmiące, czy jest to jakaś forma ataku na nie, ingerowania w ich prawo wyboru, czy – teraz mnie trochę być może ponosi, ale nie zdziwiłabym się, gdyby i takie zarzuty krążyły – rodzaj dyskryminacji.
Także Droga mamo niekarmiąca naturalnie – nie obrażaj się, nikt Ciebie nie ocenia i nie ma prawa Ciebie oceniać. Nie chcesz nie czytaj, ale nie hejtuj, bo tu nie chodzi o Ciebie, tylko o wspólną sprawęJ…. A jeżeli nie karmiłaś z własnego wyboru (masz do tego prawo i nikt chyba nie twierdzi inaczej), bo np. nikt nie karmi piersią w Twoim otoczeniu, słyszałaś, że karmienie sztuczne jest równie dobre dla dziecka, więc po co masz się „męczyć”, etc., to bardzo zachęcam Ciebie - jeżeli masz na to przestrzeń (np. planujesz kolejne dziecko, Twoja córka jest w ciąży albo po prostu z różnych innych znanych Tobie przyczyn jesteś teraz na tę wiedzę gotowa), do karmienia się wiarygodnymi źródłami informacji. A takich w Światowym Tygodniu Karmienia Piersią nie powinno brakować.
- Nie wiesz gdzie zajrzeć, tyle jest różnych stron i blogów związanych z żywieniem niemowląt i małych dzieci? Na moim blogu polecam kilka przydatnych linków (https://www.prawoilaktacja.pl/p/o-kp-w-internecie.html ), w tym zwłaszcza stronę Centrum Nauki o Laktacji, czy blog Hafija.pl – zachęcam Cię do zajrzeniaJ. Kto wie, może właśnie dzięki Tobie (Twojej wiedzy, zachęcie i wsparciu) Twoja córka, siostra, koleżanka będzie karmiła piersią😊.
Pamiętajmy również, że karmienie piersią jest prawem nie tylko matki, ale i prawem dziecka (to takie złożone prawo, więcej o tym napiszę w kolejnym wpisie z Temidą karmiącą piersiąJ), a państwo powinno chronić, promować i wspierać karmienie naturalne.
- Jak już wspominałam, nie oznacza to, że matka ma prawny obowiązek karmić piersią. Ale jeżeli karmi, ona i dziecko mają prawo do ochrony, które powinno być gwarantowane przez państwo.
Nie, kobiety nie można zmusić do karmienia piersią. Należy jednak rzetelnie informować ją o tym karmieniu (korzyściach i skutkach niekarmienia), tak by mogła podjąć świadomą decyzję w tej kwestii, wolną od wpływów komercyjnych. Decyzję, która dotyczy również jej dziecka - wpływa na jego dobrostan, zdrowie i rozwój. Dotyka nas wszystkich. Karmienie piersią potrzebuje nie zmuszania, straszenia, czy piętnowania matek niekarmiących, ale potrzebuje ochrony, promocji i wsparcia. I to wszystko jest w naszych rękach. W Twoich również.
Pozdrawiam Was jak zwykle serdecznie😊!
Anna – Wasz prawnik laktacyjny
PS. Z moich kolejnych wpisów z okazji Światowego Tygodnia Karmienia Piersią dowiecie się m.in. jak to się stało, że zostałam laktywistką (nie mylić z laktoterroystką:0) i prawnikiem laktacyjnym oraz co JA robię dla ochrony i promocji karmienia piersią. Także stay tuned😊.
A tymczasem napiszcie koniecznie w komentarzach, co sądzicie o Tygodniu Karmienia Piersią – potrzebny, czy dużo krzyku o nic?
Źródła:
[1] Zob. https://healthydocuments.org/children/healthydocuments-doc33.pdf
[3] https://worldbreastfeedingweek.org/
[4] Zob. np. https://prawoilaktacja.pl/2021/06/gdyby-temida-karmila-piersia-to-mogloby-to-wygladac-tak-czyli-o-dlugim-karmieniu-piersia-okiem-mamy-prawniczki-slow-kilka-czesc-i-dkp-czy-to-jest-normalne.html i literatura do której tam odsyłam.
[5]http://cnol.kobiety.med.pl/wpcontent/uploads/2019/01/Raport_Karmienie_Piersia_w_Polsce_20151.pdf
[6] N.C. Rollins, et.al, Why invest, and what it will take to improve breastfeeding practices?, Lancet 2016, Jan 30;387(10017), https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26869576/
[7] N. Shenker, A. Brown, Breastfeeding can help tackle climate crisis but it’s on governments, not mums to save the world, The Conversation, October 7, 2019, https://theconversation.com/breastfeeding-can-help-tackle-climate-crisis-but-its-on-governments-not-mums-to-save-the-world-124676
[8] C.G. Victora, et.al, Breastfeeding in the 21st century: epidemiology, mechanisms, and lifelong effect, Lancet 2016 Jan 30;387(10017):475-90, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26869575/
Komentarze
Prześlij komentarz